Buena navegación con NihilScio!
|
|||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||
| |||
|
| Conjugación de: condonor, condonāris, condonatus sum, - , condonari conjugación: 1 - transitivo - passiva (Ita) = donare, sacrificare, assegnare, condonare, (eng) = give as a present, absolve, remit, grant pardon for, deliver up, give over, give up in favor of, set aside in favour of, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| condonor condonāris condonātur condonāmur condonamĭni condonantur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| condonābar condonabāris condonabātur condonabāmur condonabamini condonabantur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| condonatus sum, condonata sum, condonatum sum... condonatus es, condonata es, condonatum es... condonatus est, condonata est, condonatum est... condonati sumus, condonatae sumus, condonata sumus... condonati estis, condonatae estis, condonata estis... condonati sunt, condonatae sunt, condonata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| condonatus sum, condonata sum, condonatum sum... condonatus es, condonata es, condonatum es... condonatus est, condonata est, condonatum est... condonati sumus, condonatae sumus, condonata sumus... condonati estis, condonatae estis, condonata estis... condonati sunt, condonatae sunt, condonata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| condonatus eram, condonata eram, condonatum eram... condonatus eras, condonata eras, condonatum eras... condonatus erat, condonata erat, condonatum erat... condonati erāmus, condonatae eramus, condonata eramus... condonati erātis, condonatae eratis, condonata eratis... condonati erant, condonatae erant, condonata erant... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| condonatus sum, condonata sum, condonatum sum... condonatus es, condonata es, condonatum es... condonatus est, condonata est, condonatum est... condonati sumus, condonatae sumus, condonata sumus... condonati estis, condonatae estis, condonata estis... condonati sunt, condonatae sunt, condonata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| condonatus eram, condonata eram, condonatum eram... condonatus eras, condonata eras, condonatum eras... condonatus erat, condonata erat, condonatum erat... condonati erāmus, condonatae eramus, condonata eramus... condonati erātis, condonatae eratis, condonata eratis... condonati erant, condonatae erant, condonata erant... | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| condonābor condonabĕris condonabĭtur condonabĭmur condonabimĭni condonabuntur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| condonatus ero, condonata ero, condonatum ero... condonatus eris, condonata eris, condonatum eris... condonatus erit, condonata erit, condonatum erit... condonati erimus, condonatae erimus, condonata erimus... condonati erĭtis, condonatae eritis, condonata eritis... condonati erunt, condonatae erunt, condonata erunt... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| condoner condonēris condonētur condonēmur condonemĭni condonentur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| condonarer condonarēris condonarētur condonarēmur condonaremĭni condonarentur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| condonatus sim, condonata sim, condonatum sim... condonatus sis, condonata sis, condonatum sis... condonatus sit, condonata sit, condonatum sit... condonati simus, condonatae simus, condonata simus... condonati sitis, condonatae sitis, condonata sitis... condonati sint, condonatae sint, condonata sint... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| condonatus essem, condonata essem, condonatum essem... condonatus esses, condonata esses, condonatum esses... condonatus esset, condonata esset, condonatum esset... condonatessēmus, condonatae essemus, condonata essemus... condonatessētis, condonatae essetis, condonata essetis... condonati essent, condonatae essent, condonata essent... | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| condonarer condonarēris condonarētur condonarēmur condonaremĭni condonarentur | |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| condonatus essem, condonata essem, condonatum essem... condonatus esses, condonata esses, condonatum esses... condonatus esset, condonata esset, condonatum esset... condonatessēmus, condonatae essemus, condonata essemus... condonatessētis, condonatae essetis, condonata essetis... condonati essent, condonatae essent, condonata essent... | |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| condonari | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| condonatum esse, condonatam esse, condonatum esse, condonatos esse, condonatas esse, condonata esse... | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| condonatum iri | |
| GERUNDIVO | |
| Masculino | el que debe |
| Singolare | Plurale |
| Nom.condonandus Gen.condonandi Dat.condonando Acc.condonandum Voc.condonande Abl.condonando | condonandi condonandorum condonandis condonandos condonandi condonandis |
| Feminina | |
| Nom.condonanda Gen.condonandae Dat.condonandae Acc.condonandam Voc.condonanda Abl.condonanda | condonandae condonandarum condonandis condonandas condonandae condonandis |
| Neutro | |
| Nom.condonandum Gen.condonandi Dat.condonando Acc.condonandum Voc.condonandum Abl.condonando | condonanda condonandorum condonandis condonanda condonanda condonandis |
| SUPINO | |
| condonatu | de |
| PARTICIPLE | significado |
| Pretérito perfecto | |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.condonatus Gen.condonati Dat.condonato Acc.condonatum Voc.condonate Abl.condonato | condonati condonatorum condonatis condonatos condonati condonatis |
| Feminina | |
| Nom.condonata Gen.condonatae Dat.condonatae Acc.condonatam Voc.condonata Abl.condonata | condonatae condonatarum condonatis condonatas condonatae condonatis |
| Neutro | |
| Nom.condonatum Gen.condonati Dat.condonato Acc.condonatum Voc.condonatum Abl.condonato | condonata condonatorum condonatis condonata condonata condonatis |
| - Conjugación completa di condonare Forma activa |